Een kleine week geleden was het zover: het optreden van de Spice Girls. Het allerlaatste van hun tournee, dus voor ons nog extra speciaal. Ik ben al jaar en dag fan. De girlpower van de nineties blijft me inspireren. Ik haal nog steeds kracht uit hun teksten. Maar vooral véél plezier. Wie danst er nu niet op Wannabe tijdens éénder welk feestje. Ik las enkele weken geleden in heel wat kranten dat het concert een flop was. De girls waren blijkbaar niet verstaanbaar en alles ging eigenlijk gewoon de mist in. Veel fans gingen huilend buiten, omdat hun avond zo in mineur eindigde. Goed: ik hield mijn hart vast. Ik had geen verwachtingen, enkel een leuke tijd met m’n bestie. Goed ook dat we daarvan uitgingen. Voor ons was het een top avond: er was veel sfeer, we hadden q-time als besties én het optreden was de max. De Spice Girls waren duidelijk hoorbaar en er ging helemaal niets fout. De meisjes weten dat fans nostalgie willen en rommelen niet met hun formule. Ze houden vast aan het leuke plezier van hun jeugdige repertoire. Drie albums zijn duidelijk genoeg voor een twee uur durende show, die werd ingezet door niemand minder dan Jess Glynne. Wat een stem heeft zij! Ik stond écht perplex. Ze wist meteen de complete én propvolle zaal (Wembley Stadium is dan ook écht extreem groot) op te warmen voor de girls.
Ik was altijd de grootste fan van Ginger, Geri Halliwell. Toch ben ik na 25 jaar geswitched van favo Spice Girl. Ik vond Geri niet sterk genoeg tegenover mijn andere favoriet Baby Spice, oftewel Emma Bunton. Ze heeft zo’n zachte stem, die telkens opnieuw voor kippenvel zorgde. Het podium en de show droegen bij aan de feeststemming. Alleen de choreografie van de dansers zou al toegejuicht moeten worden. Absurd hoe goed ze konden dansen. Gedurende de show waren er meerdere en drastische kledingwisselingen, maar de outfits die de Spice Girls droegen voor Viva Forever was beslist het hoogtepunt. Mooie lange galakleedjes, die ik meteen in m’n kast zou willen. De nostalgische show leek iedereen te raken, ongeacht hoe ver je van het podium stond. Wij konden ervan meespreken, want we zagen de Spice Girls immers als mini mensjes op het podium. Vonden we dat erg? Absoluut niet. De show was écht heerijk!
Heel weinig artiesten lukt het om een hele show hun publiek te laten dansen en zingen, zeker na zo lang weg te zijn geweest, maar de Spice Girls krijgen precies dat voor elkaar. Iets waar de meeste artiesten van dromen. De vier ladies leken dit ook te begrijpen, terwijl ze enthousiast met hun voeten stampten op de energie die het publiek gaf. Nostalgie in een top show met zoveel creativiteit. Het leukste was eigenlijk de sfeer: alle fans in thema, luidkeels zingen en het te druk hebben omdat er zoveel feestgevoel was. Ik heb zoooo genoten! Never give up on the good times sweeties!
Maak er een fantastische dag van én tot snel!
PS: fantastisch dat jullie weer helemaal mee zijn in het bloggen. De vorige blog scoorde absurd veel lezers – waarvoor énorme dank!
