Hi lieve iedereen,
Eindelijk is het zover: ik ben terug actief op mijn blog. Ik heb het de afgelopen maanden zo druk gehad met de lancering van mijn nieuw boek. Mijn blog heeft dus een tijdje quasi stilgelegen maar gelukkig brengen we daar vanaf nu opnieuw verandering in. Ik heb heel wat leuke dingen mogen doen de afgelopen maanden, mijn reis naar Amerika met Jeffrey was daar bijvoorbeeld één van. Amerika heeft m’n hart gestolen, Los Angeles nog meer. Helemaal verbaasd over hoe de West coast écht helemaal mijn ding was. Ik ben van plan jullie nog héél wat leuke tips, Instagramspots én must do’s prijs te geven in verschillende blogs omdat we toch wel vaak de vraag kregen per mail of IG DM naar onze leukste en uniekste plekjes. Mijn Instagram ontploft momenteel door heel wat foto’s van onze reis, maar de meeste likes/saves én comments gingen eigenlijk naar deze foto:
De Grand Canyon: Groots met een hoofdletter G. Deze 443 kilometer lange kloof in Arizona is waarschijnlijk de bekendste bezienswaardigheid van Amerika. Ik moest ‘m écht gezien hebben. We besloten vanuit Las Vegas verder te rijden naar de Grand Canyon, richting The Skywalk om zo een uniek zicht te hebben op de Grand Canyon. Dat liep echter niet volgens plan… We kwamen aan, na een dikke 2,5 uur te rijden, en er was echt een heuse stroom aan mensen. Daarnaast kon je bijna 100 dollar opleggen per ticket. Jeffrey en ik besloten stilletjes weg te rijden en op zoek te gaan naar een andere ingang van The Grand Canyon. Grand Canyon National Park is verdeeld in de North Rim en de druk bezochte South Rim, die beter toegankelijk is en doorgaans beter weer heeft. Helaas begaf onze GPS het tijdens onze roadtrip en waren we best wel verdwaald. De enige optie was terugrijden, zonder de Grand Canyon te zien. De klok sloeg 5 uur, waardoor het stilaan donkerder en donkerder begon te worden. De laatste inkomkaartjes voor The Skywalk gingen de deur uit om kwart voor zes, iets wat we effectief nét op tijd hebben gehaald. The Skywalk hebben we geskipt, die was nog steeds overvol. Je mocht er ook geen camera meenemen. Met Instagram als hoofdberoep is dat absoluut een no go. We besloten wel met de bus de drie stops mee te doen. We hadden zoveel geluk dat er nét de sunset was om het geheel gewoon magisch te maken. Je hebt geen omheiningen die het je makkelijker maken. Het is gewoon de mooie natuur vs. jij én dat geeft zo’n vrij gevoel. Eén van de topmomenten tijdens onze reis in Amerika. Kunnen we dan nu eventjes terugspoelen alsjeblief?!
Ik ben er heel snel weer met een nieuwe blog. Deze keer ben ik er sneller – pinky promise!
